30 MEI 2021 – DE ZONDAG VAN DE SAMARITAANSE VROUW
Johannes 4:5-42
Oftewel een zendingsreis van Jezus.
Een reis, die de Joden opnieuw van streek maakte omdat Jezus hun uit vooroordelen geboren voorschrift om Samaria te mijden, niet naleefde.
Jezus, de barmhartige Samaritaan, maakte deze verboden reis wel. Bovendien, toen Hij het grondgebied van de Samaritanen binnentrad, stopte Hij bij Sichar, bij de fontein van Jacob, en had Hij een gesprek met een vrouw – een losbandige bovendien. Hij vroeg haar zelfs om Hem water te drinken te geven.
Stel je eens voor hoe de schriftgeleerden en Farizeeën van woede zouden hebben gebeefd als ze hadden gezien hoe Jezus hun voorschriften met voeten trad. Zelfs de discipelen die Hij naar Sichar had gestuurd om brood te kopen waren verbluft toen ze zagen dat hun leraar “met een vrouw sprak”.
Maar laat ons deze inventarisatie van de menselijke worstelingen van de geest laten voor wat ze is. Dit is de schaduw waar het licht nog duidelijker tegen zal afsteken. De mens heeft de schaduw, Jezus heeft het licht. [...]
Onze Samaritaanse vrouw, hoe vol van zonden zij ook is, is een blijk van hoeveel God in de mens gelooft.
Jezus vertrouwt allerlei openbaringen toe aan deze door de samenleving verstoten vrouw.
Zo werkt de pedagogie van God: Hij laat je zien dat Hij je kent – en dat Hij je zelfs beter kent dan jij jezelf, zodat Hij je naar een spiritueel niveau kan tillen waar zich openbaringen voordoen, een staat van extase – maar steeds in een bewustzijnstoestand waar ook jij God kent.
Aldus maakte de Samaritaanse vrouw kennis met God. Deze uitzonderlijke vreugde deed haar haar eigen zonden vergeten, deed haar het water vergeten dat ze totaal niet kon bevatten, en deed haar vergeten dat ze naar de vesting moest terugkeren. [...]
De Samaritaanse vrouw kreeg een openbaring die ook Plato verbaasd zou hebben. Alle hoop van Israël werd aangewakkerd in het wezen van de Samaritaanse vrouw, en vervolgens vertelt ze Jezus over haar geloof in de komst van de Messias “Die ons alles zal verkondigen”. Jezus verwijderde ook deze laatste sluier van haar ziel door haar zonder omhaal te zeggen: "Ik ben het, Die met u spreek" (Johannes 4:26). [...]
Niemand blijft onaangeroerd door deze vreugde van de openbaring die God je brengt: ze vormt je om tot een missionaris. Je laat je hele hebben en houden achter, zoals Peter dat deed: de boot, de vissen, de vrouw en het huis; evenzo liet de Samaritaanse vrouw de emmer achter bij de fontein, – niet beseffend dat ze ook Jezus achterliet, maar Die ze nu in haar hart droeg: een fakkel van licht in de stad Samaria. In een dergelijke spirituele transformatie ontwaakte Samaria. De Geest in Jezus verheugde zich om dit ontwaken in Samaria. [...]
Fragment uit: Vader Arsenie Boca - "Levende woorden", Uitgeverij Charisma, Deva, 2006, pp. 314-316.
Johannes 4:5-42
4:5 Hij kwam dan bij een stad in Samaria, Sichar genoemd, dicht bij het stuk grond dat Jakob zijn zoon Jozef gegeven had.
4:6 En daar was de bron van Jakob. Jezus nu ging, vermoeid van de reis, bij de bron zitten. Het was ongeveer het zesde uur.
4:7 Er kwam een vrouw uit Samaria om water te putten. Jezus zei tegen haar: Geef Mij te drinken.
4:8 Want Zijn discipelen waren weggegaan naar de stad om voedsel te kopen.
4:9 De Samaritaanse vrouw dan zei tegen Hem: Hoe vraagt U, Die een Jood bent, van mij te drinken, die een Samaritaanse vrouw ben? (Want Joden hebben geen omgang met Samaritanen.)
4:10 Jezus antwoordde en zei tegen haar: Als u de gave van God kende, en wist Wie Hij is Die tegen u zegt: Geef Mij te drinken, u zou het Hem hebben gevraagd en Hij zou u levend water gegeven hebben.
4:11 De vrouw zei tegen Hem: Mijnheer, U hebt geen emmer en de put is diep; waar hebt U dan het levende water vandaan?
4:12 Bent U soms meer dan onze vader Jakob, die ons de put gegeven heeft en zelf daaruit gedronken heeft, evenals zijn kinderen en zijn kudden?
4:13 Jezus antwoordde en zei tegen haar: Ieder die van dit water drinkt, zal weer dorst krijgen,
4:14 maar wie drinkt van het water dat Ik hem zal geven, zal in eeuwigheid geen dorst meer krijgen. Maar het water dat Ik hem zal geven, zal in hem een bron worden van water dat opwelt tot in het eeuwige leven.
4:15 De vrouw zei tegen Hem: Mijnheer, geef mij dat water, opdat ik geen dorst meer zal hebben en niet hier hoef te komen om te putten.
4:16 Jezus zei tegen haar: Ga heen, roep uw man en kom hier. 4:17 De vrouw antwoordde en zei tegen Hem: Ik heb geen man. Jezus zei tegen haar: U hebt terecht gezegd: Ik heb geen man,
4:18 want vijf mannen hebt u gehad en die u nu hebt, is uw man niet; dat hebt u naar waarheid gezegd.
4:19 De vrouw zei tegen Hem: Mijnheer, ik zie dat U een profeet bent.
4:20 Onze vaderen hebben op deze berg aangebeden, en bij u zegt men dat in Jeruzalem de plaats is waar men moet aanbidden.
4:21 Jezus zei tegen haar: Vrouw, geloof Mij, de tijd komt dat u niet op deze berg, en ook niet in Jeruzalem de Vader zult aanbidden.
4:22 U aanbidt wat u niet weet; wij aanbidden wat wij weten, want de zaligheid is uit de Joden.
4:23 Maar de tijd komt en is nu, dat de ware aanbidders de Vader zullen aanbidden in geest en waarheid, want de Vader zoekt wie Hem zo aanbidden.
4:24 God is Geest en wie Hem aanbidden, moeten Hem aanbidden in geest en waarheid.
4:25 De vrouw zei tegen Hem: Ik weet dat de Messias komt (Die Christus genoemd wordt); wanneer Die gekomen zal zijn, zal Hij ons alles verkondigen.
4:26 Jezus zei tegen haar: Ik ben het, Die met u spreek.
4:27 En op dat moment kwamen Zijn discipelen en zij verwonderden zich dat Hij met een vrouw sprak. Toch zei niemand: Wat zoekt U? of: Wat spreekt U met haar?
4:28 De vrouw nu liet haar waterkruik staan en ging weg naar de stad en zei tegen de mensen:
4:29 Kom, zie Iemand Die mij alles gezegd heeft wat ik gedaan heb; zou Híj niet de Christus zijn?
4:30 Zij dan gingen de stad uit en kwamen naar Hem toe.
4:31 En intussen vroegen de discipelen Hem: Rabbi, eet toch iets.
4:32 Maar Hij zei tegen hen: Ik heb voedsel te eten waarvan u geen weet hebt.
4:33 De discipelen dan zeiden tegen elkaar: Iemand heeft Hem toch niet te eten gebracht?
4:34 Jezus zei tegen hen: Mijn voedsel is dat Ik de wil doe van Hem Die Mij gezonden heeft en Zijn werk volbreng.
4:35 Zegt u niet: Nog vier maanden, en dan komt de oogst? Zie, Ik zeg u: Sla uw ogen op en kijk naar de velden, want zij zijn al wit om te oogsten.
4:36 En wie oogst, ontvangt loon en verzamelt vrucht voor het eeuwige leven, opdat zich samen verblijden zowel wie zaait als wie oogst.
4:37 Want hierin is de spreuk waar: De één zaait, de ander oogst.
4:38 Ik heb u uitgezonden om te oogsten waarvoor u zich niet hebt ingespannen; anderen hebben zich ingespannen en u hebt de vrucht van hun inspanning binnengehaald.
4:39 En velen van de Samaritanen uit die stad geloofden in Hem om het woord van de vrouw, die getuigde: Hij heeft alles tegen mij gezegd wat ik gedaan heb.
4:40 Toen dan de Samaritanen bij Hem gekomen waren, vroegen zij Hem bij hen te blijven, en Hij bleef daar twee dagen.
4:41 En er kwamen er nog veel meer tot geloof, vanwege Zijn woord,
4:42 en zij zeiden tegen de vrouw: Wij geloven niet meer om wat u zegt, want wijzelf hebben Hem gehoord en weten dat Híj werkelijk de Zaligmaker van de wereld is, de Christus.
