De stem van het geweten is stil en lief en lijkt vanuit het inwendige te komen, maar deze stem komt van boven, van God. Het woord ‘conscience’ (d.i. geweten) komt van ‘cum-scire’ (Lat.) en betekent ‘samen-weten’. Het is een weten van God en van de mens. Het geweten is het oog van God, dat kijkt naar de mens en het oog van de mens, dat opziet naar God. Ik zie Hem en Hij ziet mij, ik voel dat Hij mij aankijkt. Deze blik is gelijktijdig en wederzijds.
De hartstochten, de kwade wil en bovenal de zonden, zeker zonden uit onwetendheid zijn als cataract op het oog van het geweten. Ze maken de stem van het geweten haast onhoorbaar zwak. Op zo’n ogenblik lijkt God uit ons blikveld en belevingswereld te verdwijnen, alsof Hij niet langer bestaat. Door de zonden is het menselijk grensvlak van het geweten ernstig beschadigd. Dan begrijpen we hoe duister de afwezigheid van God is voor de zondaren: ze vallen in hun naïviteit in de goddeloze en boosaardige armen van demonen en menen de “waarheid” te hebben ontdekt.
De stem van het geweten, de echo van Gods Stem in Zijn zonen, kan nooit het zwijgen worden opgelegd tijdens ons aardse leven. Er komt een tijd dat ons geweten ons aanklaagt en onze misdaden tegenover God etaleert. Indien wij geen vrede sluiten met ons geweten en wij de innerlijk stem vol onrust ‘onderweg’1 blijven horen, dan hebben wij nog steeds Gods belofte dat Hij naar ons en ons geweten zal luisteren en ons zal dragen door de helse pijnen.
Zij die hun leven in zonde blijven doorbrengen en God niet willen kennen, zullen op het einde van hun levensdagen gewekt worden door een krachtige explosie van hun verziekt geweten. Dan zal de hardleersheid van de menselijke natuur bedwongen worden, dan zullen de dammen van hun misdaden doorbroken worden. Hun zonden worden in hun gezicht geslingerd, zodat ze niet meer kunnen slapen. Sommigen zullen zelfs gek worden. Mensen, die hun gehele leven de stem van hun geweten het zwijgen hebben opgelegd, worden inderdaad krankzinnig. Daarom zal God niemand toelaten dit aardse leven te verlaten zonder te beseffen dat hij of zij het geweten, zijn of haar meest betrouwbare gids op de levensweg, heeft vermoord. God laat nooit iemand toe dit leven te verlaten zonder te zien waarheen zijn of haar weg na dit aardse leven leidt. God zal de gebeurtenissen zo schikken dat iedereen, gewild of ongewild, zal zien wat hij of zij tijdens zijn of haar leven met de blik van het geloof had moeten zien.
1 Mat. 5,25
