Isaäk de Syriër noemde volmaaktheid de vrucht van nederigheid, maar hij kon hetzelfde beweerd hebben over liefde en volmaaktheid. De Liefde van God daalde immers neer uit de Hemel om mens te worden. Er bestaat geen grotere nederigheid dan Gods aanvaarding om tussen ons te komen wonen.
Dit zijn de kentekenen van hen, waarin God Zijn intrek heeft genomen: een nooit eindigende liefde en een onwankelbare nederigheid. “Wie zegt dat hij in Hem blijft, behoort ook zelf zo te wandelen, als Hij gewandeld heeft.”1 De liefde in de Geest van Christus is herkenbaar aan drie eigenschappen, die zich in opeenvolgende fasen manifesteren:
1. ”Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf.”2
2. “Hebt uw vijanden lief.”3
3. “Niemand heeft grotere liefde, dan dat
hij zijn leven inzet voor zijn vrienden.”4
Alle Christenen die hun redding nastreven, moeten ooit de drie fasen doormaken, al is de derde fase uiterst moeilijk bereikbaar.
In hen, die de volmaaktheid hebben bereikt, is én God én de mens zichtbaar. De mens wordt weerspiegeld in God en God wordt weerspiegeld in hen in alle transparantie. Dit heeft als gevolg dat deze mensen de zonden en pijnen van anderen op een onvoorstelbare wijze aanvoelen en doorleven. Daarom ook willen ze hun leven inzetten als offer voor de mensheid: zij willen de veroordeling van anderen op zich nemen, zodat hun broeders en zusters vergiffenis mogen ontvangen. Zo leefde Apostel Paulus. Deze kinderen van de Vader komen in de wereld om een soortgelijk lot te ondergaan als de Eengeborene uit de Vader, de Zoon van God. Zij willen allen Zijn Pad bewandelen.
“Liefde was de oorzaak van Jezus’ Dood. Liefde schonk Hem de overwinning op de dood. Liefde is de enige kracht, die de dood kan verslaan. Deze kracht stroomt door ons lichaam en doet ons besluiten Hem ons gehele leven te schenken. Deze kracht is niet Zijn Woord, maar Zijn Offer.”5
Volmaakte liefde is offer. Het is dit vuur, dat de wereld verlicht en de poorten van de Hel doet schokken. Het is een dam tegen alle haat en de beproeving van lijden en pijn. Hij die deze liefde kan schenken, blijft in een onverstoorbare rust, die de menselijke natuur overstijgt, want “zijn geest is geruime tijd door gebed met God verenigd en zijn liefde wordt wijs en goed, krachtig en vol medeleven, genadig en geduldig. Kortom: hij bezit haast alle Goddelijke eigenschappen.”6
Zo iemand wordt niet boos, wanneer gezinsleden of vrienden hem in tijden van nood verlaten, vijandig bejegenen of hem als een verrader behandelen. De eenvoud van zijn geest en van zijn gehele wezen laat hem de zwaarste beproevingen doorstaan. Zelfs wanneer, in stormen van vijandelijke haat, God hem verlaat, hem een voorproefje van de Hel laat smaken en hem in de handen van zondaars overlevert, weet hij dat niets of niemand hem zijn liefde tot God kan ontnemen!
Dit vuur is kenmerkend voor de hoogste vorm van ascese bij mensen, die volmaaktheid willen bereiken. God verbergt voor hen de stromen van haat, die hen willen verzwelgen. “Ik ben verzekerd dat noch dood noch leven, noch engelen noch machten, noch heden noch toekomst, noch krachten, noch hoogte noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de Liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onze Heer.”6 De liefde in zo’n mens is grenzeloos en mateloos geworden.
Dit verheven pad, dat ons een tweede geboorte uit de Hemel schonk, blijft met de Kerk verbonden. Niemand kan Huiswaarts keren en de Kerk verlaten. Immers, we werden door de Kerk kinderen van God en door de Kerk werd Christus een bewoner van ons hart en een mentor voor onze gaven en talenten. In Zijn Zichtbare en Onzichtbare Kerk, ontmoeten wij de gehele Christus vanaf Zijn Opstanding tot Zijn Wederkomst. Zo zal Christus in alles en allen de vervolmaking zijn zonder grenzen.
Mensen worden in de Hemelse Kerk wedergeboren. Opgroeiend op aarde, leveren ze een geestelijke strijd, waarin ze de zege behalen. Ze maken een wonderlijke vooruitgang en worden vergoddelijkt door Gods Genade.
1 1Jo. 2,6
2 Mat. 19,19
3 Mat. 5,44
4 Jo. 15,13
5 Dumitru Staniloae, Jezus Christus of De Nieuwe Mens
6 Rom. 8,38-39
Isaäk de Syriër noemde volmaaktheid de vrucht van nederigheid, maar hij kon hetzelfde beweerd hebben over liefde en volmaaktheid. De Liefde van God daalde immers neer uit de Hemel om mens te worden. Er bestaat geen grotere nederigheid dan Gods aanvaarding om tussen ons te komen wonen.
Dit zijn de kentekenen van hen, waarin God Zijn intrek heeft genomen: een nooit eindigende liefde en een onwankelbare nederigheid. “Wie zegt dat hij in Hem blijft, behoort ook zelf zo te wandelen, als Hij gewandeld heeft.”1 De liefde in de Geest van Christus is herkenbaar aan drie eigenschappen, die zich in opeenvolgende fasen manifesteren:
1. ”Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf.”2
2. “Hebt uw vijanden lief.”3
3. “Niemand heeft grotere liefde, dan dat
hij zijn leven inzet voor zijn vrienden.”4
Alle Christenen die hun redding nastreven, moeten ooit de drie fasen doormaken, al is de derde fase uiterst moeilijk bereikbaar.
In hen, die de volmaaktheid hebben bereikt, is én God én de mens zichtbaar. De mens wordt weerspiegeld in God en God wordt weerspiegeld in hen in alle transparantie. Dit heeft als gevolg dat deze mensen de zonden en pijnen van anderen op een onvoorstelbare wijze aanvoelen en doorleven. Daarom ook willen ze hun leven inzetten als offer voor de mensheid: zij willen de veroordeling van anderen op zich nemen, zodat hun broeders en zusters vergiffenis mogen ontvangen. Zo leefde Apostel Paulus. Deze kinderen van de Vader komen in de wereld om een soortgelijk lot te ondergaan als de Eengeborene uit de Vader, de Zoon van God. Zij willen allen Zijn Pad bewandelen.
“Liefde was de oorzaak van Jezus’ Dood. Liefde schonk Hem de overwinning op de dood. Liefde is de enige kracht, die de dood kan verslaan. Deze kracht stroomt door ons lichaam en doet ons besluiten Hem ons gehele leven te schenken. Deze kracht is niet Zijn Woord, maar Zijn Offer.”5
Volmaakte liefde is offer. Het is dit vuur, dat de wereld verlicht en de poorten van de Hel doet schokken. Het is een dam tegen alle haat en de beproeving van lijden en pijn. Hij die deze liefde kan schenken, blijft in een onverstoorbare rust, die de menselijke natuur overstijgt, want “zijn geest is geruime tijd door gebed met God verenigd en zijn liefde wordt wijs en goed, krachtig en vol medeleven, genadig en geduldig. Kortom: hij bezit haast alle Goddelijke eigenschappen.”6
Zo iemand wordt niet boos, wanneer gezinsleden of vrienden hem in tijden van nood verlaten, vijandig bejegenen of hem als een verrader behandelen. De eenvoud van zijn geest en van zijn gehele wezen laat hem de zwaarste beproevingen doorstaan. Zelfs wanneer, in stormen van vijandelijke haat, God hem verlaat, hem een voorproefje van de Hel laat smaken en hem in de handen van zondaars overlevert, weet hij dat niets of niemand hem zijn liefde tot God kan ontnemen!
Dit vuur is kenmerkend voor de hoogste vorm van ascese bij mensen, die volmaaktheid willen bereiken. God verbergt voor hen de stromen van haat, die hen willen verzwelgen. “Ik ben verzekerd dat noch dood noch leven, noch engelen noch machten, noch heden noch toekomst, noch krachten, noch hoogte noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de Liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onze Heer.”6 De liefde in zo’n mens is grenzeloos en mateloos geworden.
Dit verheven pad, dat ons een tweede geboorte uit de Hemel schonk, blijft met de Kerk verbonden. Niemand kan Huiswaarts keren en de Kerk verlaten. Immers, we werden door de Kerk kinderen van God en door de Kerk werd Christus een bewoner van ons hart en een mentor voor onze gaven en talenten. In Zijn Zichtbare en Onzichtbare Kerk, ontmoeten wij de gehele Christus vanaf Zijn Opstanding tot Zijn Wederkomst. Zo zal Christus in alles en allen de vervolmaking zijn zonder grenzen.
Mensen worden in de Hemelse Kerk wedergeboren. Opgroeiend op aarde, leveren ze een geestelijke strijd, waarin ze de zege behalen. Ze maken een wonderlijke vooruitgang en worden vergoddelijkt door Gods Genade.
1 1Jo. 2,6
2 Mat. 19,19
3 Mat. 5,44
4 Jo. 15,13
5 Dumitru Staniloae, Jezus Christus of De Nieuwe Mens
6 Rom. 8,38-39
