Tot nu toe hadden we het over experimenten, niet over verklaringen. In dit geval tot een verklaring komen lijkt op het duiken in de microkosmos van het leven. Hierbij was de atoomtheorie in de fysica een evenwaardig voorbeeld, want deze theorie droeg bij tot een verklaring van de bouw van materie, zelfs tot inzichten bij atoomsplitsing. Zo is de chromosoomtheorie in de fysica van bepalend belang bij de structuur en organisatie van het leven.
“Wanneer er een verklaring bestaat, dan dient deze gezocht in de structuur van de cel, want elk schepsel bestaat uit cellen en komt voor uit een unieke cel, waarin alle erfelijkheidsfactoren zich ontplooien en zo de kenmerken van één schepsel bepalen.”1
De Amerikaan wilde niet enkel de externe kenmerken van de vlieg bestuderen, maar hij deed ook opmerkelijke inspanningen om de oorzaken en het genetisch mechanisme van de erfelijkheid te leren kennen. Met de hulp van zijn instrumenten en zijn collega’s kwam hij tot het besluit, boven elke twijfel verheven, dat het erven van kenmerken bepaald wordt door oneindig kleine deeltjes, die ‘gen’ worden genoemd en zich bevinden in de nucleus van de kiemcel. Ik wil deze term hierbij ‘her- of omdopen’ tot ‘genesis’, want dit deeltje speelt een grote rol bij de voortplanting en het verdelen van de kenmerken van de volgende generatie.
1 J. Rostand, Les Chromosomes
