We hebben vastgesteld dat zonde een inbreuk is tegen de levenswetten, die in ons leven een onevenwicht veroorzaakt, die door de geest wordt onderkend. Wanneer de zonde blijft voortduren, verzwakt de geest en vergroot het onevenwicht, waardoor de geest van de dood in ons innerlijk leven rondwaart. “Ik weet uw werken (…), dat gij leeft, maar gij zijt dood.”1
Het schenden van de menselijke wetten wordt bestraft. Het schenden van de Goddelijke Wetten wordt ‘zonde’ genoemd en wordt eveneens bestraft. Dat is merkbaar voor wie het wil en durft zien. Er ontstond een grote breuk tussen de instincten van een man en deze van een vrouw. De man beschouwt de vrouw als zijn ‘middel’ of ‘werktuig’ om nageslacht te verzekeren. Het instinct van een vrouw richt zich op het moederschap. Het duurt voor een kind ongeveer twee jaar om lichamelijk onafhankelijk van zijn moeder te worden. Deze periode moet de vrouw volgens de natuur in rust kunnen doorbrengen en alle aandacht kunnen schenken aan haar kind.
Wat zal de man doen? Ofwel negeert hij zijn vrouw en beschouwt hij haar louter als lustobject, waardoor hij haar natuurlijke aard en aanleg schendt. Ofwel zet hij haar aan tot een misdadige handeling, nl. het doden van een onschuldig en machteloos wezen in haar buik. Ofwel geeft hij zich over aan masturbatie, waardoor hij enerzijds zijn vrouw eerbied betoont, maar anderzijds ook ontwijdt. “Maar Onan wist dat het nakroost hem niet zou toebehoren. Daarom, zo vaak hij tot de vrouw van zijn broeder kwam, verspilde hij het zaad op de grond, om aan zijn broeder geen nakroost te geven. En hetgeen hij gedaan had, was kwaad in de ogen des Heren en Hij doodde ook hem.”2 Soms wordt er gebruik gemaakt van sterilisatie. Anderen geven zich over aan avontuurtjes of bordelen. Zo’n man zal zijn echtgenote niet behoeden “kinderen ter wereld te brengen”3 en behouden te worden. Hij veroordeelt haar tot het gezelschap van “de moordenaars en de hoereerders”4, tot wie hijzelf ook zal behoren.
Al te weinig mannen zijn in staat om hun irrationele driften te beheersen door de rationele krachten van de ziel en zich zo te schikken naar hun ware aard. Nog minder talrijk zijn zij, die hun energie door matigheid richten op een level, dat de menselijke natuur overstijgt. Wanneer lichamelijke pleziertjes een doel op zich vormen, dringt een frequenter herhalen van een dergelijke handeling zich op, waardoor het zenuwstelsel bedreigd wordt. Meer zelfs: het zet ons lichaam in vuur en vlam, waardoor de limieten van het optimaal functioneren overschreden worden. Pleziertjes vernietigen elke vorm van morele censuur of zelfcorrectie en leidt regelrecht tot verslaving en krankzinnigheid.
In dit verband is het gedrag van ouders erg belangrijk. Ik vraag mij af waarom ouders hun dochters vroeger in het huwelijk willen laten treden dan hun zonen. Dit onjuiste advies kan, al dan niet bewust en in het openbaar, de neo-Malthusische handeling (masturbatie met een vrouw of nalaten bij haar te verblijven), een ongelooflijk wijd verspreide plaag in het sociale leven, aan te moedigen. Voorwaar, spoedig zal de bestraffing van deze handelwijze zich melden, voornamelijk bij de vrouw: ernstige gezondheidsproblemen, maagklachten, zenuwaandoeningen en geestelijke klachten, onbekend bij de geneesheren. Dokters legden het fenomeen op de volgende wijze uit. De pijn strekt zich uit van de buik naar de nieren, dan dieper de buik in, soms ook naar de benen. De pijn wakkert aan en neemt toe bij het wandelen, bij het rechtstaan of zitten op een stoel, bij het optillen van zware voorwerpen, bij intieme ogenblikken of bij ernstige huwelijksproblemen. Vervolgens, naast de pijn, zijn er zenuwklachten, die fysieke en mentale toestand van de patiënt indringend wijzigen. Het labiele karakter wordt uitermate irritant. Onverwachts duiken er woede- en haataanvallen op, geweldpleging en ongegronde, maar niet te onderdrukken explosies van verwijten. Dit onevenwicht laat het slachtoffer balanceren tot explosies van woede en geweld enerzijds en grote zorg of diepe heimwee anderzijds. Voorts rijpt ook het idee zelfmoord te plegen, een misdaad met eigen, zware gevolgen. Over dit alles kunnen we niet zwijgen en zullen wij dit bekend maken. We zijn immers daartoe gedwongen door een ernstig medelijden, we worden daarin ondersteund door de wetenschap.
De verklaring? In een normale huwelijksrelatie kennen de genitaliën bij een vrouw een intense fase, gevolgd door een plotse periode van zwakte, wat overeenkomt met de bloedstroom in de bloedsomloop. De valse en onvolledige huwelijksdaad zonder kinderen zal als natuurlijk gevolg een aanhoudende en later blijvende vernauwing van de bloedvaten bij de vrouw veroorzaken. Nadien volgt er een ontregelde voeding van de weefsels, met een anatomische verandering tot gevolg. Het netwerk van zenuwen, dat de baarmoeder verlaat en dat via de ruggengraat naar de hersenen gaat, ervaart beperkingen, prikkelingen en irritaties, aanvankelijk als locale pijnen, later echter ook als niet-locale pijnen. Dit leidt in vele gevallen zelfs naar psychiatrische klachten.
De anatomische verandering in de weefsels bij de vrouw kent verdere gevolgen: de bewust gekozen steriliteit verandert langzamerhand in een blijvende, ongeneeslijke steriliteit. Tevergeefs worden er nog kinderen gewenst: het tegennatuurlijke handelen eist zijn straf. De gevolgen ervan zijn duidelijk en onweerlegbaar: het geboortecijfer daalt, ontvolking dreigt, het land wankelt. Dat horen wij ook terug in de vurige stem van Hosea:
Hosea 4:
1. “Hoort het woord des Heren, gij Israëlieten, want de Heer heeft een rechtsgeding met de bewoners van het land, omdat er geen trouw, geen liefde en geen kennis Gods is in het land.
2. Vloeken, liegen, moorden, stelen en echtbreken! Men pleegt geweld, bloedbad volgt op bloedbad.
3. Daarom treurt het land en al wat erin woont, verkwijnt, zowel het gedierte des velds als het gevogelte des hemels. Ja zelfs de vissen der zee komen om.
4. Laat maar niemand een aanklacht inbrengen en laat maar niemand een terechtstelling uiten, aangezien Mijn aanklacht u geldt, o priester!
5. Gij zult struikelen bij dag en met u zal ook de profeet struikelen bij nacht en verdelgden zal Ik uw moeder.
6. Mijn volk gaat te gronde door het gebrek aan kennis. Omdat gij de kennis verworpen hebt, verwerp Ik u, dat gij geen priester meer voor Mij zult zijn. Daar gij de Wet van uw God vergeten hebt, zal ook Ik uw zonen vergeten.
7. Hoe talrijker zij werden, des te meer zondigden zij tegen Mij. Hun eer zal ik in schande verkeren.
8. Van de zonde van Mijn volk eten zij en op zijn ongerechtigheid zetten zij hun zinnen.
9. En het wordt: zo priester, zo volk. Daarom zal Ik zijn wandel aan hem bezoeken en zijn handel hem vergelden.
10. Dan zullen zij eten, maar niet verzadigd worden. Ze zullen ontucht bedrijven, maar niet talrijk worden, want zij hebben nagelaten de Heer te vereren.
11. Ontucht, wijn en most nemen het verstand weg.”
Ook dit probleem heeft gevolgen, we komen enkele vicieuze cirkels op het spoor. Zo is het karakter van het kind sterk afhankelijk van het moederinstinct bij de vrouw. Indien de man zintuiglijk geprikkeld is en hij dus zijn oorspronkelijke, Goddelijke natuur is kwijtgeraakt, wat een vrij algemeen verschijnsel is bij de man, zal de embryonale ontwikkeling van de foetus leiden tot de geboorte van een kind, dat vroegrijp is en seksueel gericht, mopperig en gevoelig voor zenuwziekten. Deze last vindt zijn wortels in de sensualiteit van de moeder. Indien de moeder echter niet zintuiglijk gericht is tijdens de embryonale ontwikkeling van de foetus of tijdens de borstvoeding en de man zijn vrouw de nodige rust schenkt, zal het kind minder seksueel gericht zijn en minder ontvankelijk zijn voor zenuwziekten. Indien de moeder echter haar zin voor moederschap negeert, zullen haar kinderen zich aan seksualiteit te buiten gaan, wat onvermijdelijk zal leiden tot een vernietiging van hun zenuwstelsel. Hun huwelijksleven zal gekenmerkt worden door een toenemende decadentie en groeiende problemen.
Hieruit blijkt dat uiteindelijk de stamboom van een geslacht bedreigd wordt door hen, die tegen de oorspronkelijke aard van de menselijke natuur ingaan. We besluiten en raden aan dat tijdens de zwangerschap en de borstvoeding van de vrouw, haar echtgenoot zijn seksuele driften moet beheersen om zo het leven van de boreling niet te belasten. Het overspel van de man en de ontucht van de vrouw maken de opdracht die God voor het kind had voorzien, onuitvoerbaar. Daarom waarschuwde God Zijn volk, Hij gaf hun gebod: “Gij zult niet echtbreken. (…) Gij zult niet begeren uws naasten huis, noch uws naasten vrouw, noch zijn dienstknecht, noch zijn dienstmaagd, noch zijn rund, noch zijn ezel, noch iets dat van uw naaste is.”5
1 Openb. 3,1
2 Gen. 38,9.
3 Tim. 2,15
4 Openb. 21,8
5 Ex. 20, 14-17
