De Kerk van Christus vestigt steeds de aandacht op het dreigende gevaar dat mensen zich laten meeslepen in de onredelijke beleving van gevoelens als opperste levensdoel. Dan wordt de poort gesloten en wordt de geestelijke overgang van schaduw en duisternis naar licht onmogelijk. Zowel man als vrouw moeten zich in de grootse symfonie van de wedergeboorte van de mens in Christus geroepen voelen om Gods geëerde medewerkers te worden en in het menselijke vlees Zijn Goddelijke bedoeling met de mens te helpen realiseren.
Een huwelijk dat aan deze roeping beantwoordt, wordt door God gezegend en zal uitstijgen van een ‘instinctieve beleving’ tot een spirituele vreugde, waarbij het Sacrament steeds meer geëerbiedigd wordt. “Gods medewerkers zijn wij. Gods akker, Gods bouwwerk zijt Gij.”1
Tobias, die naar een ander land trok om er zijn vrouw te vinden, liet ons deze prachtige gedachte na: “Gij hebt Adam gemaakt en gij hebt hem zijn vrouw Eva tot een hulp en steun gegeven. Uit deze is het geslacht der mensen geboren. Gij hebt gezegd: ‘Het is niet goed dat de mens alleen zij. Ik zal hem een hulp maken, die bij hem past.’’2 En nu, Heer, neem ik deze, mijn zuster, niet in hoererij, maar in oprechtheid. Beveel dat dan men zich over mij ontfermt en dat ik met haar samen oud mag worden.”3
Wanneer God een gedachte in de zichtbare wereld wil laten incarneren als een van Zijn kinderen, dat de ladder dient te beklimmen waarlangs mensen volmaakt worden, dan heeft dat kind beslist op aarde een deugdzaam huwelijk als basis nodig. Deze gedachte wordt onder verschillende vormen in de Bijbel uitgedrukt. Zo komt deze gedachte in een klaagzang tot uiting bij Jesaja: “De rechtvaardige komt om en er is niemand die het zich aantrekt. De vromen worden weggerukt, gterwijl niemand er acht op slaat, want vanwege de boosheid wordt de rechtvaardige weggerukt. Hij gaat in vrede.”4
Hoe kan het dat de rechtvaardige omkomen en dat niemand het opmerkt? Het antwoord is eenvoudig: er wordt geen rechtvaardige meer geboren. Ligt hiervan de oorzaak bij de mens? Is dit niet een vraag, die dringend door de mens gesteld en beantwoord moet worden? De mens is inderdaad verantwoordelijk voor het verdwijnen van de gerechte medemens. Hij verdient hiervoor meer dan een berisping, want in het zoeken naar een oorzaak, en dus ook een oplossing, zal het huwelijk een doorslaggevend factor blijken te zijn.
We hebben gezien hoe het mechanisme van de erfelijkheid werkt en hoe daarnaast ook de omgeving (opvoeding, religie) een voorname rol spelen. Wanneer we het hebben over een Christelijke levensstijl, bedoelen we hiermee een volledige geestelijk engagement, dat niettemin afhankelijk is van de menselijke factoren binnen een huwelijk. Vanuit dit perspectief dienen de woorden van Paulus te worden begrepen, waarin de redding van de vrouw bepaald wordt door haar roeping tot het moederschap: “En Adam heeft zich niet laten verleiden, maar de vrouw is door verleiding in overtreding gevallen. Doch zij zal behouden worden, kinderen ter wereld brengende, indien zij blijft in geloof, liefde en heiliging, met ingetogenheid.”5
Het baren van kinderen bij de vrouw staat lijnrecht tegenover het instinctieve liefkozen van meerdere vrouwen bij de man, die leeft zonder Christus. Hieruit volgt dat Gods bedoeling met de mens slechts kan worden gerealiseerd als zowel man als vrouw het Christelijk Geloof in woord en daad belijden. Beseffen dat het onmogelijk toch mogelijk kan worden is een gedachte van onzeglijk intense kracht, waarbij de menselijke wil door Gods Wil versterkt wordt.
Hiervoor vinden we bewijs op plaatsen waar we niet eens denken te zoeken, nl. in de moderne wetenschappen, waarin de krachten van de ziel in de fysieke wereld en het menselijk lichaam duidelijk waarneembaar en ontegensprekelijk aanvaard worden. Door een voorwerp aan te raken, kan de mens op een bepaalde manier de structuur ervan wijzigen. Door het overbrengen van de energie van onze ziel op dit voorwerp, wordt dit voorwerp beïnvloed en verandert de aard ervan. De aard van het object is anders na het experiment dan voor het experiment. Toch kunnen wij hierbij niet spreken van een schokkende vaststelling inzake de configuratie van de materie. Dat kan wel, als wij energieën in botsing brengen met materie of levende cellen: hierbij grijpen onvoorspelbare wijzigingen plaats in de structuur van het beoogde doel, d.i. materie of levende cel. Dit is het domein van de quantumfysica en –biologie.
Wij beperken onszelf tot hoe een levend organisme de energie van een ziel ontvangt en hoe daarbij een beoogde verandering op microvlak gerealiseerd wordt. Een kleine, microbiologische wijziging kan, bij herhaling en versterking, een geweldig proces op gang brengen binnen een persoon(lijkheid), zodat eventueel ook later dit gevolgen heeft binnen de microbiologie van een samenleving.
Om deze reden is het geen sprookje dat een krachtige vervloeking van een oude, gerimpelde vrouw aan een spinnewiel wel degelijk een fysieke en mentale uitwerking heeft op de man of de vrouw, de jongen of het meisje, al dan niet terecht beschuldigd van misdadig gedrag… Een gerichte gedachte kan, net als een pijl op een boog, ernstige kwetsuren veroorzaken. Anderzijds hoeft deze verandering niet steeds negatief te zijn. Zo kan een gebed, met intense liefde uitgesproken, ook een mens veranderen: hij keert zich af van de brede, zondige weg om het pad in te slaan naar zijn heil en heiligheid voert. Zal het gebed van een moeder voor haar kroost geen uitwerking hebben, als zij bidt met al haar energie en de meest zuivere bedoeling? Bovendien worden, zoals reeds eerder vermeld, de spirituele en fysieke toestand van de beide ouders (maar vooral van de moeder) op het ongeboren kind overgedragen, zolang het in de moederbuik verblijft. Deze overdracht is, letterlijk en figuurlijk, voor het kind levensbelangrijk. Angst, verbittering en pijn bij de ouders zullen bij het kind leiden tot verdriet, melancholie en ziekte. Daarom moeten deze dingen tijdens de zwangerschap te allen prijze worden vermeden. Is de moeder een dief, dan zal ook het kind stelen. Drinkt de moeder graag en vaak, dan is de kans erg groot dat het kind ook alcoholverslaafd wordt. Alcoholisme is immers ook erfelijk belastend. Bidt de moeder vaak tot God, dan zal het kind ook graag biddend bij God verwijlen. Samengevat: de heersende gezinssfeer en het gedrag van de moeder zijn tijdens de zwangerschap bepalende factoren, die het karakter van het kind uittekenen, waarmee het zijn leven zal beleven.
Is thans daarom niet het ogenblik aangebroken om al je wensen voor het kind te verwezenlijken? Nu kun je het ongeboren kind nog beschermen tegen alle duivels, want nu is het nog volledig van jou afhankelijk… Laat de zwakheid van je echtgenoot, die niet begrijpt welke wonderen je geloof kan realiseren, jouw plannen niet dwarsbomen. Laat de daden van je man geen af- en indruk maken op je kind, zodat je later deze nalatigheid niet hoeft te betreuren! Lieve moeder, wees waakzaam op je gedrag jegens God. Hij kan je een hemelse kleuter schenken, een voorsmaakje van de Hemel als beloning voor je moeiten en ontbering. Elke moeder kan troost vinden in dergelijke gestrengheid. Dit is immers de spirituele fase van het gezinsleven, waarin mensen een heilige wet onderhouden om een Goddelijke bedoeling te realiseren. Of zoals de Bijbel getuigt: “Want zij die heiligheid op een heilige wijze bewaren, zullen geheiligd worden en zij die dergelijke dingen hebben geleerd, zullen weten wat te antwoorden.”5
Daarom kwam Jezus naar het huwelijksfeest te Kana. Daarom bezocht Jezus de bruiloftsgasten, voordat het vonnis van het oordeel valt.
1 1Cor. 3,9
2 Gen. 2,18
3 Tobias 8,6-8
4 Jes. 57,1
5 Wijsheid 6,10
