Het instinct van de man om veel vrouwen te hebben ontkent niet alleen Gods gebod, maar zet hem ook aan misdaden te plegen. Het feit dat hij zichzelf niet kan beheersen, vernedert hem, ontrukt hem zijn waardigheid en eer en brengt hem aan lager wal. Meer zelfs, het hebben van meerdere vrouwen of maîtresses zal onherroepelijk leiden tot een onevenwicht of discrepantie in zijn harmonieus leven. Hij die zich afwendt van God en die zich niet bekommert om het heil van zijn ziel of om de zielen van zijn kinderen, maar enkel belangstelling toont voor het bevredigen van zijn lusten, zal kinderen voortbrengen, die eveneens ver verwijderd leven van die Goddelijke band, waarover geschreven staat: “In Hem leven wij, in Hem bewegen wij ons en zijn wij.”1
Mozes, aan wie God vele zaken openbaarde, getuigt over onze situatie in deze zaak:
Genesis 5:
27. Zo waren al de dagen van Metuselach 989 jaar. En hij stierf.
Genesis 6:
1. Toen de mensen zich op aarde begonnen te vermenigvuldigen en hun dochters geboren werden,
2. Zagen de zonen Gods dat de dochters der mensen schoon waren en zij namen zich daaruit vrouwen, wie zij maar verkozen.
3. En de Heer zeide: “Mijn Geest zal niet altoos in de mens blijven, nu zij zich misgaan hebben. Hij is vlees, zijn dagen zullen 120 jaar zijn.
Een lang leven was zelfs geen zekerheid voor de nakomelingen van Noach, die door de ark de stormen van zondvloed hadden overleefd. Over hen schrijft David:
Psalm 90:
10. De dagen onze jaren, daarin zijn 70 jaren en,
Indien wij sterk zijn, 80 jaren.
Wat daarin onze trots was, is moeite en leed,
want het gaat snel voorbij en wij vliegen heen.
11. Wie kent de sterkte van Uw toorn
En Uw verbolgenheid, naardat Gij te vrezen zijt?
Wat is de levensverwachting vandaag de dag? We kunnen de doodsberichten nalezen om het uit te zoeken. Maar ook als we dat niet doen, is het een onuitwisbaar feit dat er in deze dagen geen gerechte zielen meer op aarde wonen, er is in deze wereld geen gelaat meer, waarop Gods aanschijn wordt weerspiegeld. Het inkorten van onze levensduur is een terechte vergelding voor het vervallen van de mensheid tot losbandigheid. Kan God, die de mensheid met talloze wonderlijke gaven sierde, tevreden zijn met louter de door de mensen opgenomen rol van man en vrouw? Koestert God voor en met de mens geen hogere verwachtingen? De mens weigert zijn hoger doel na te streven, hij is onwillig het pad van de Kerk te bewandelen, die de mens begeleidt op zijn tocht naar het Koninkrijk van de Geest. In de mens weergalmt geen echo van God, de mens is zelf een wanklank geworden in Gods symfonie. Ook al wil de mens God niet gehoorzamen, negeert hij God en ontkent hij Zijn Kerk, toch kan hij God niet ontlopen: God heeft de mens Zijn opdracht gegeven en Hij wenst dat de mens deze uitvoert. Salomo was ervaren in dit soort zaken en had enkele zaken voorzien.
Wijsheid 3:
10. De goddelozen zullen gestraft worden gelijk zij gedachten hebben, zij die de rechtvaardige niet hebben geacht en van de Heer zijn afgeweken.
11. Hij is ellendig, die de wijsheid en tucht veracht. Hun hoop is ijdel, hun moeiten zijn tevergeefs en hun werken onnuttig.
12. Hun vrouwen zijn dwaas en hun kinderen boos.
13. Hun geslacht is vervloekt. Daarom is de onvruchtbare zalig, die onbevlekt is en het bed niet heeft gekend in overtreding. Zij zal de vrucht genieten in de bezoeking der zielen.
14. En de gesnedene is zalig, die geen onrecht met zijn hand gewrocht noch boze dingen tegen de Heer gedacht heeft, want hem zal gegeven worden een uitverkoren genade des geloofs en een zeer aangenam lot in de tempel des Heren.
15. De vrucht van goede arbeid is heerlijk en de wortel van wijsheid vervalt niet.
16. De kinderen der echtbrekers zullen niet volkomen worden en het zaad van een onwettig bed zal verdwijnen.
17. Indien zij al lang zouden leven, zo zullen zij toch voor niets geacht worden en hun ouderdom zal op het laatste zonder eer zijn.
18. Indien zij haast komen te sterven, zo zullen zij geen hoop hebben, noch troost in de Dag des Oordeels.
19. Het einde van het onrechtvaardige geslacht is zwaar.
Wijsheid 4:
1. Beter is het zonder kinderen te zijn en deugd te hebben, want onsterfelijkheid is in de gedachtenis en zij wordt bij God en bij de mensen gekend.
2. Als zij tegenwoordig is, zo volgt men haar na. Gaat zij weg, zo verlangt men naar haar. In de toekomende eeuw draagt zij een kroon en triomfeert, nadat zij de strijd der prijzen, die onbevlekt zijn, gewonnen heeft.
3. De vruchtbare menigte der goddelozen zal geen voordeel doen en wat uit onechte scheuten voortkomt, zal niet diep wortelen, noch vaste grond bezitten.
4. Want hoewel zij in de takken voor een tijd weer uitspruiten en zeer loffelijk voortkomen, zullen zij van de wind bewogen en van de kracht der winden uitgeworteld worden.
5. De ontijdige takjes zullen rondom gebroken worden en hun vrucht is onnut, onrijp tot spijs en tot niets geschikt.
6. Kinderen uit onwettige bijslaap geboren, zijn getuigen der boosheid tegen hun ouders, wanneer men hen ondervraagt.
Dit zijn bijbelse getuigenissen over het miserabele lot van de vruchten der zonde, het resultaat van de mannelijke instincten, die veelvrouwerij en seksuele immorele contacten nastreven.
Het woord van de profeet Ezechiël is doortrokken van een hoopvol licht, dat enkele uitzonderingen toelaat. Van uitzonderlijk belang voor ons is het herstel van een miserabele erfenis. Het volgende fragment vertelt het verhaal van een vader, die op velerlei vlak een misdadiger is. Zijn zoon echter onderscheidt, met zichtbare en onzichtbare hulp, echter wel goed en kwaad en kan de overtredingen van zijn vader ontwijken. Allicht triomferen de geërfde karaktertrekken van zijn moeder in zijn menselijke aard.
Ezechiël 18:
14. En zie, hij verwekt een zoon en deze ziet al de zonden, die zijn vader doet. Hij ziet ze, maar doet iets dergelijks niet.
15. Op de bergen houdt hij geen offermaaltijd en zijn ogen slaat hij niet op naar de afgoden van het huis Israëls. De vrouw van zijn naaste onteert hij niet.
16. Hij onderdrukt niemand, neemt geen pand en pleegt geen roof. Hij geeft zijn brood aan de hongerige en de naakte dekt hij met kleding.
17. Hij onthoudt zich van onrecht, rente en woekerwinst neemt hij niet. Hij voert Mijn verordeningen uit en wandelt naar Mijn inzettingen. Deze zal niet sterven om de ongerechtigheid van zijn vader. Hij zal voorzeker leven.
18. Zijn vader, omdat hij zich aan afpersing schuldig gemaakt, zijn naaste beroofd en te midden van zijn volksgenoten gedaan heeft wat niet goed is, zie, die zal sterven om zijn ongerechtigheid.
19. Maar gij zegt: “Waarom draagt de zoon niet mede de ongerechtigheid van de vader?” Die zoon heeft immers naar recht en gerechtigheid gehandeld. Hij heeft al Mijn inzettingen naarstig onderhouden. Hij zal voorzeker niet sterven.
Is het mogelijk, in uitzonderlijke gevallen, de innerlijke last van de erfelijkheid, van zich af te gooien? Ja, dat is mogelijk. De kostprijs? Een leven van zuiverheid en grote moeite.
1 Hand. 17,28
De polygame instinct van de man brengt ook de volgende voor: hij negeert Gods gebod en, zoals we gezien hebben, niets houdt hem tegen daden van criminaliteit noch. Het feit dat de man kan zichzelf niet bedwingen, degradeert hem, sleept hem weg van zijn eer en waardigheid, dompelt hem in een lagere rijk, van mannelijke geslacht.
Bovendien heeft deze situatie nog verdere gevolgen. Als de mens is gestructureerd op meerdere niveaus van het bestaan, ongeacht welke overtredingen of onbalans in zijn natuurlijke toestand van harmonie zullen gevolgen hebben. De man die zet het licht uit als het gaat om God en zijn ziel, zonder moraal en geen respect voor de geestelijke orde van de kinderen die komen in deze wereld, met geen interesse in alles behalve zijn lust, zullen de nakomelingen zijn disharmonie met het goddelijke milieu erven, waarin we bewegen en leven. “Want in Hem leven wij, bewegen wij en zijn wij”1.
Mozes, die de genetica wist door middel van Openbaring, laat ons een aantal documenten zien die geschikt zijn voor de positie die we hebben bereikt:
Genesis 5:
27. Zo waren al de dagen van Metuselach 969 jaren; en hij stierf.
Genesis 6:
1. Toen de mensen zich op de aarde begonnen te vermenigvuldigen en hun dochters geboren werden,
2. Zagen de zonen Gods, dat de dochters der mensen schoon waren, en zij namen zich daaruit vrouwen, wie zij maar verkozen.
3. Toen dacht de HEER: Mijn levensgeest mag niet voor altijd in de mens blijven, hij immers niets dan vlees, hij mag niet langer dan honderdtwintig jaar leven.
Echter, de kwestie van een lang leven werd geregeld in de stromen van de zondvloed. In plaats daarvan, boosheid werd doorgegeven aan toekomstige nakomelingen zelfs door het dek van de ark van Noach, zodat in de tijd van David, God gaaf hun een extra korting:
Psalm 90:
10. “Zeventig jaar duren onze dagen, of tachtig als wij sterk zijn. Het beste daarvan is moeite en leed, het gaat snel voorbij en wij vliegen heen.”
Wat is de gemiddelde levensduur van tegenwoordig? We kunnen kijken naar de doodsbrief nieuws en we zullen vinden. Maar zelfs als we dat niet doen, het is een feit dat er geen oude - eerbiedwaardige ouderen meer bestaan, de ware gezichten van God onder de mensen.
De verkorting van onze levensduur kwam als betaling voor de val van ons menselijk ras in losbandigheid. Dat was de juiste manier. Heeft God de mens begiftigd met zoveel prachtige geschenken, dat hij het zou moeten verlaten en neerdalen op de aarde, tevreden zijnde met hun enige rol van man of vrouw? Is dit zijn enige ambitie?
Niet gewend voor een hogere ideaal, of niet bereid omhoog te gaan, op de manier waarop God een instelling heeft bepaald, de kerk, juist de mens te helpen en hem te leiden naar het koninkrijk van de geest, hij is in dissonantie en niet in resonantie met Hem. Je kunt niet aan God ontsnappen, om de eenvoudige reden dat je Hem niet gehoorzaamt, ontkent Zijn bestaan, of Zijn kerk negeert, omdat God heeft Zijn orde en wil dat je deze ga volgen.
Salomon, als degene die zulke dingen heeft meegemaakt, had de volgende dingen voorgezien:
Boek der wijsheid 3:
10. Maar de goddelozen zullen gestraft worden....
12. Hun vrouwen zijn dwaas, en hun kinderen boos.
13. Hun geslacht is vervloekt, daarom is de onvruchtbare zalig, die onbevlekt is, welke het bed niet heeft gekend in overtreding, zij zal de vrucht genieten in de bezoeking der zielen.
16. Maar de kinderen der echtbrekers zullen niet volkomen worden, en het zaad van een onwettig bed zal verdwijnen.
17. Want indien zij al lang zouden leven, zo zullen zij toch voor niets geacht worden, en hun ouderdom zal op het laatste zonder eer zijn.
18. Indien zij haast komen te sterven, zo zullen zij geen hoop hebben, noch troost in de dag des oordeels.
19. Want het einde van het onrechtwaardige geslacht is zwaar.
Boek der wijsheid 4:
3. Maar de vruchtbare menigte der goddelozen zal geen voordeel doen, en wat uit onechte scheuten voortkomt, zal niet diep inwortelen, noch vaste grond zetten.
4. Want hoewel zij in de takken voor een tijd weder uitspruiten, nochtans dewijl zij zeer loffelijk voortkomen, zullen zij van de wind bewogen, en van de kracht der winden uitgeworteld worden.
5. De ontijdige takjes zullen rondom gebroken worden, en hun vrucht is onnut, onrijp tot spijs, en tot niets geschikt.
6. Want kinderen uit onwettige bijslaap geboren, zijn getuigen der boosheid tegen hun ouders, wanneer men hen ondervraagt.
Deze zijn Bijbelse getuigenissen van de ellendige lot van de vruchten van de overtreding, het resultaat immorele en polygame instinct.
*
* *
Het woord van de profeet Ezechiël brengt een straal van genade, echter voor een paar uitzonderingen. Van enorm belang voor ons is het herstel van een ellendige erfenis. De volgende passage gaat over een vader, die is een doener van alle kwaad, maar door omstandigheden van zichtbare en onzichtbare bijstand, zijn kind begrijpt het verschil tussen goed en kwaad, hij vermijdt de wandaden van zijn vader. En waarschijnlijk, de betere erfenis van zijn moeder, triomfeert in hem. Daarom, als één van de ouders:
Ezechiël 18:
14. En ook hij krijgt weer een zoon, en deze zoon ziet alle misstappen die zijn vader begaan heeft. Hij ziet ze allemaal, maar volgt ze niet.
17. … Zo iemand zal zeker in leven blijven, en niet sterven vanwege de schuld van zijn vader.
19. “Maar,” vragen jullie, “waarom hoeft de zoon niet te boeten voor de schuld van zijn vader?” Die zoon is mij trouw geweest en heeft het goede gedaan, hij heeft zich aan al mijn geboden gehouden en ze nageleefd, dus zal hij zeker in leven blijven!
Is het mogelijk, in het geval van een paar gelukkige uitzonderingen, om zich te ontlasten van een ellendige erfenis? Ja, het is mogelijk, ten koste en met de inspanning van een zuivere leven.
1Hand. 17,28
